𝑩𝒍𝒖𝒆 𝒎𝒂𝒏𝒈𝒐

کی انقدر جدی و نا امید‌ و خسته شدم ؟

هیچ وقت فکرشو نمیکردم

 روزی برسه 

که موزیک هم برام خسته کننده باشه

ولی این( من) که الان هستم 

اون چیزی نیست ک برام مقرر شده 

بین منِ الان و منِ واقعی هنوز خیلی فاصله هست

همیشه خونه تکونی های مامانم وسط امتحانای من بود 

هیچ وقت فکرشو نمیکردم بدترینش بیوفته توی کنکورم 

و من الان طی به دست منتظر فردایی هستم که کنکورمو بدم و فقط بگیرم بخوابم 

تنها فایده ای که کنکور فردابرام داره همینه

واقعا هیچ خوابی بهتر از خواب بعد کنکور نیس

نوشتن برای آدم ها 

یا آدم هایی برای نوشته شدن ؟

شب  که می‌شود در ذهنم غوغایی برپا میشود

تاریکی آسمان در ذهنم می‌ریزد و ذهنم را پر میکند

فرصتی که آدم های گذشته بتوانند مثل شبح در فضای بی نهایت ذهنم پرسه بزنند

ناگهان ظاهر شوند و بار دیگر در تاریکی ناپدید شوند

جرقه هایی از خاطرات گذشته  هربار در ذهنم روشن می‌شود 

گذشته ای که دیگر نه لمس کردنی است و نه دیدنی 

 تنها گرد و غباری از هرگوشه ی آن در کنج ذهن آدم ها باقی مانده

گذشته ای که هیچ کس نمی‌تواند ثابت کند چه بر سرش آمده 

یا اینکه وجود داشته یا نه

 امروز میتواند اولین و آخرین روز عمرمان باشد 

دیروز خاطرات خیالی 

و فردا سرابی در دور دست ها 

شب به انتها میرسد

کم کم تاریکی کنار می‌رود و غم فضای بی نهایت ذهنم را پر می‌کند

ذهنم از غم لبریز می‌شود 

و از چشم ها سرازیر می‌شود 

با پلک هایم غم هارا در آغوش میکشم 

این آخرین فرصت برای در آغوش کشیدن چیزی است ک لمس نمی‌شود